BEELDEN IN DE WIJK
Deze wandeling brengt ons langs een aantal openbare beelden die zich bijna allemaal aan de zuidwestelijke kant van de Tarwewijk, langs de Pleinweg op de grens met de wijk Carnisse bevinden. Meer dan een halve eeuw aan beelden. Wat zeggen deze beelden eigenlijk over de Tarwewijk en haar bewoners?
City Walk van Berry Holslag
City Walk (1998). Een man en een vrouw elk apart op een zuil tussen het Zuidplein en de Strevelsweg; pal voor het winkelcentrum tussen metro, flats en appartementsgebouwen. Dit gebied aan de rand van de Tarwewijk is dynamisch met veel verkeer en voetgangers. Kunstenaar Berry Holslag gaf met deze sculptuur vorm aan het eigentijdse mensbeeld. Een reactie op de cultureel-maatschappelijke positie van de mens aan het einde van de 20ste eeuw. Volgens de positie van de figuren zal er een fictieve ontmoeting plaatsvinden ergens ter hoogte van de drukke Strevelsweg. Het paar lijkt een afspiegeling te zijn van de gehaaste wereld.
Lees meer over dit werk: www.bkor.nl
Treurende vrouw van Cor van kralingen
Treurende Vrouw (1958). Op 12 maart 1945 schieten Duitse soldaten aan de Pleinweg twintig Nederlanders dood (en op het Hofplein nog eens twintig). Het is een vergeldingsactie van de Duitsers. Ter herinnering aan deze gebeurtenis is door Cor van Kralingen dit beeld gemaakt. Het stelt een geknielde treurende vrouw voor, met gebogen hoofd, ondersteund door een arm. Het beeld staat op een sokkel, opgemetseld uit stenen, waarop de namen van de gefusilleerden staan vermeld en de tekst “Voor hen die vielen“. Dit kunstwerk verving een nabij gelegen gedenkteken dat moest wijken voor nieuwbouw. Tijdens de wederopbouwperiode heeft Van Kralingen diverse reliëfs en gevelstenen voor Rotterdam ontworpen.
Lees meer over dit werk: www.bkor.nl.
Il Grande Miracolo van Marino Marini
Il Grande Miracolo (1958). Het Comité Oprichting Pleinweg-Gedenkteken stelde voor om deze vallende ruiter als monument te installeren op de plaats waar in de Tweede Wereldoorlog een twintigtal burgers door de bezetter werd gefusilleerd. Voor velen symboliseert dit beeld van Marino Marini de verschrikkingen van de oorlog. Marini maakte een ruiterstandbeeld waarin angst en ontzetting tot uitdrukking worden gebracht. Maar de initiatiefnemers van het Comité Oprichting Pleinweg-Gedenkteken schrikken van het ontwerp. Het stichtingsbestuur weet zijn leden en financiers echter te overtuigen en zo kan Il grande miracolo op 3 mei 1958 worden onthuld. Na een aantal keer herplaatst te zijn, krijgt het beeld in 1988 een setting van witte betonnen zetstukken -ontworpen door architect Maarten Struijs- om het niet te laten wegzinken in zijn omgeving.
Lees meer over dit werk: www.bkor.nl.
Het cafe van Puck van Heel, dat tot in de jaren ’90 zijn naam droeg
Bas Jungeriusstraat. Gevoetbald werd er ook in die jaren 30. De legendarische Feijenoorder Puck van Heel (1904-1984) voetbalde van 1923 tot 1940 voor die Rotterdamse club. Een aantal keren werd hij onderscheiden o.a. door Karel Lotsy bondscoach van het Nederlands elftal. Van Heel was van 23 oktober 1938 tot 22 mei 1979 recordinternational met 64 wedstrijden. In 1979 werd hij gepasseerd door Ruud Krol. Eind jaren ’30 stopt Puck van Heel met voetballen en opent een cafe in de Bas Jungeriusstraat in de Tarwewijk. Daarnaast is hij vertegenwoordiger in sigaren.
Ballerina III van Evert den Hartog
Ballerina III, (1991). Aan de Verschoorstraat in de Tarwewijk staat het bronzen beeldje van
de zittende ballerina die een balletschoen strikt. Het beeld is gemaakt door Evert den Hartog in opdracht van Stichting Onze Woongemeenschap. Zijn dochter Eline heeft model gestaan. Den Hartog heeft meerdere ballerina’s gemaakt. Ballerina I stond aan de Kromme Zandweg in de tuin van Landhuis de Oliphant. Dit beeld is helaas in 2010 gestolen. Ballerina II staat in de Volmarijnstraat. Het werd daar in het kader van het Opzoomeren geplaatst en op 30 maart 1994 onthuld door hardloopster Nellie Kooman.
Lees meer over dit werk: www.bkor.nl.
Rineke Minder-Grobben tijdens een bijeenkomst van Literaire oogst Tarwewijk, foto Joop Speulman
Rotterdam aan de meter (2018). De regels op de gevel aan de Bas Jungeriusstraat zijn het eindfragment uit het gedicht Rotterdam aan de Meter van Rieneke Minderman-Grobben (1944-2018). De altijd in roze geklede dichteres uit Oud Charlois proclameert haar handgeschreven gedichten altijd staand vanaf ‘de rol’ met een bijpassend roze koffertje. Het gedicht is een aaneenschakeling van Rotterdamse uitspraken en wijsheden op straatniveau. Recht uit het hart en hard vol humor. Het gevelgedicht is een ode aan Rieneke, aan Charlois en aan de stad en is vereeuwigd op een plaats waar alle elementen in het gedicht samenkomen.
Maastunnel monument voor verkeersslachtoffers NL (2003). Het monument van kunstenaar Kamiel Verschuren is niet zozeer bedoeld als ‘beeld’, maar als een ruimtelijke omstandigheid waarin men zich kan bevinden – alléén of in aanwezigheid van anderen. Een plek voor gedachten waarbij gebruik wordt gemaakt van de locatie zelf, het voorbijrijdende verkeer en enkele bestaande elementen uit de omgeving. Aanleiding voor de oprichting van dit monument is een verkeersongeluk dat plaatsvond op 27 november 1999, waarbij twee inzittenden van de auto die daarbij werd aangereden om het leven kwamen en twee anderen zwaar gewond raakten. Het werk bestaat uit een asfaltvlek, een horizontaal platform, een lantaarnpaal, de balustrades en twee natuurstenen met tekst.
Lees meer over dit werk: www.bkor.nl.